Łk 2, 22-40

Pozostaw teraz to, co wydaje się dla ciebie ważne. Ofiaruj to Panu. Teraz najważniejsze jest spotkanie z Bogiem, który chce powiedzieć coś konkretnie tobie, przez Swoje Słowo.

Gdy upłynęły dni oczyszczenia Maryi według Prawa Mojżeszowego, rodzice przynieśli Jezusa do Jerozolimy, aby Go przedstawić Panu. Tak bowiem jest napisane w Prawie Pańskim: „Każde pierworodne dziecko płci męskiej będzie poświęcone Panu”. Mieli również złożyć w ofierze parę synogarlic albo dwa młode gołębie, zgodnie z przepisem Prawa Pańskiego.
A żył w Jerozolimie człowiek, imieniem Symeon. Był to człowiek prawy i pobożny, wyczekiwał pociechy Izraela, a Duch Święty spoczywał na nim. Jemu Duch Święty objawił, że nie ujrzy śmierci, aż nie zobaczy Mesjasza Pańskiego. Za natchnieniem więc Ducha przyszedł do świątyni. A gdy rodzice wnosili Dzieciątko Jezus, aby postąpić z Nim według zwyczaju Prawa, on wziął Je w objęcia, błogosławił Boga i mówił:

„Teraz, o Władco, pozwól odejść słudze Twemu w pokoju, według Twojego słowa. Bo moje oczy ujrzały Twoje zbawienie, któreś przygotował wobec wszystkich narodów: światło na oświecenie pogan i chwałę ludu Twego, Izraela”.

A Jego ojciec i matka dziwili się temu, co o Nim mówiono.

Symeon zaś błogosławił ich i rzekł do Maryi, Matki Jego: „Oto Ten przeznaczony jest na upadek i na powstanie wielu w Izraelu i na znak, któremu sprzeciwiać się będą. A Twoją duszę miecz przeniknie, aby na jaw wyszły zamysły serc wielu”.

Była tam również prorokini Anna, córka Fanuela z pokolenia Asera, bardzo podeszła w latach. Od swego panieństwa siedem lat żyła z mężem i pozostała wdową. Liczyła już osiemdziesiąty czwarty rok życia. Nie rozstawała się ze świątynią, służąc Bogu w postach i modlitwach dniem i nocą. Przyszedłszy w tej właśnie chwili, sławiła Boga i mówiła o Nim wszystkim, którzy oczekiwali wyzwolenia Jerozolimy.

A gdy wypełnili wszystko według Prawa Pańskiego, wrócili do Galilei, do swego miasta Nazaret.
Dziecię zaś rosło i nabierało mocy, napełniając się mądrością, a łaska Boża spoczywała na Nim.

Pomódlmy się teraz słowami Świętego Ignacego, powierzając Bogu ten czas modlitwy:

Proszę Boga, Pana naszego o łaskę, aby wszystkie moje intencje, czyny i działania były w sposób czysty uporządkowane w służbie i chwale Jego Boskiego majestatu.

Obraz do medytacji: Wyobraź sobie scenę ofiarowania Jezusa w świątyni. Przyjrzyj się osobom, które tam są. Gdzie ty jesteś w tej scenie? Co czujesz?

Poproś teraz o to, czego chcesz i pragniesz. Możesz poprosić o umiejętność rozeznawania duchowego.

A jak jest z tobą? Czy nie bywa czasem tak, że uważasz pewne przepisy kościelne za niezrozumiałe, bądź zbędne? Czy buntujesz się, czy czując się członkiem Kościoła, przyjmujesz, że przestrzeganie tych przepisów jest dobrem i służy także twojemu rozwojowi? Czy rozmawiasz o tym z Bogiem?

2. A Twoją duszę miecz przeniknie

3. Przyszedłszy w tej właśnie chwili, sławiła Boga i mówiła o Nim wszystkim, którzy oczekiwali wyzwolenia Jerozolimy.

Prorokini Anna jest obok Symeona osobą, której życie było poświęcone służbie Bogu. Bóg był tak jej bliski, że gdy zobaczyła Jezusa, wiedziała, Kim On jest. Tak często jest ze świętymi, którzy bez problemu rozpoznają Boga w drugim człowieku. Przeżywanie głębokiej relacji z Bogiem prowadzi do umiejętności dostrzegania Boga we wszystkim i dostrzegania Jego działania w naszym życiu. Kiedy ty ostatnio zauważyłeś obecność Boga ?

Podziękuj Bogu za ten czas spotkania. Ofiaruj Mu wszystko to, co poruszyło cię na tej modlitwie.

Ojcze nasz…