Strefa wspólnot

Wspólnota „Święta Faustyna”

Odpowiedzialni: animator Marzena Frydrych, koordynator Beata Marszałek

Spotkania: raz w miesiącu

Wszystko zaczęło się w październiku 1981 roku. Podczas katechezy w Duszpasterstwie Akademickim KUL o. Zygmunt Kwiatkowski SJ podał ogłoszenie, że powstają nowe, 8-12-osobowe grupy, spotykające się raz w tygodniu, tzw. „grupy rekolekcyjne”. Zaproszeni byli do nich wszyscy, którzy chcieli wyruszyć do Ziemi Obiecanej. Przyszło wtedy dużo ludzi, powstało aż 5 grup spotykających się po domach i w salkach DA. Dla większości był to pierwszy kontakt z Pismem Św., uczyliśmy się je czytać, nieśmiało wypowiadaliśmy swe myśli. Ten wspólny wysiłek nas łączył i przybliżał do siebie.

Potem były strajki i stan wojenny, z pięciu grup pozostała tylko jedna prowadzona przez o. Zygmunta. Przeżyliśmy wtedy pierwsze rekolekcje w życiu codziennym, wiosną rozpoczęliśmy pierwsze wyjazdy do starej chatki w Wandzinie… Pierwszy etap wędrówki zakończyły wspólnie spędzone wakacje. Wtedy musieliśmy pożegnać o. Zygmunta… Byliśmy młodą grupą przygotowaną do samodzielności, ale jeszcze nie w pełni samodzielną. Nie mieliśmy wyraźnej wizji naszej drogi.

Krystalizacja grupy i decyzja o przekształceniu się we wspólnotę WŻCh nastąpiła pod opieką nowego duszpasterza – Grzegorza Schmidta. Łączyło się to z podjęciem Przymierza, które 24 marca 1984 roku złożyło 21 osób. Później co roku podejmowaliśmy Przymierze na nowo, co roku też nowe osoby wypowiadały swoje „tak” wobec Boga na tej drodze. Pewnym problemem były ciągłe rotacje, osoby kończące studia wracały do swych rodzinnych miejscowości i ich kontakt z Lublinem najczęściej się urywał. Sami więc próbowali wcielać w życie wartości duchowości ignacjańskiej. Część z nich jednak zdecydowała się, mimo dzielącej ich odległości, spotykać się systematycznie, w soboty, niedziele… I w ten sposób powstała Grupa Dinozaurów, której korzenie sięgają jeszcze 1981 roku.

Tak minęło prawie 20 lat, pięknych lat… Tyle było w tym czasie wspólnych wyjazdów w góry, do Wandzina, na spotkania Taize, pielgrzymek (np. pieszych lub autokarowych do Częstochowy), tyle wspólnych rekolekcji, spotkań z innymi wspólnotami, tyle wspólnych działań… Gdy przeglądamy naszą kronikę nie sposób oprzeć się wzruszeniom, uśmiechom. Tak wiele nas łączy – przede wszystkim poszukiwanie prawdziwej drogi, tej wybranej dla każdego z nas przez Boga i jej realizacja – na naszą miarę i pragnienie, by przynieść owoc – ten jedyny, niepowtarzalny – mój.

Powyższy tekst zredagowała nasza śp. Krysia Trela, która dała nam piękne świadectwo przeżywania codzienności z Chrystusem i umierania. A życie dopisało kolejne rozdziały do naszej wspólnotowej historii. Przyszedł czas, żeby spoważnieć (oczywiście w pewnej przenośni) i za naszego patrona, a właściwie patronkę obraliśmy sobie św siostrę Faustynę Kowalską. I tak zostaliśmy „Faustyną.” Także nasze spotkania nabrały jednolitego charakteru. Ze względu na dosyć rozrzucone po Polsce miejsca zamieszkiwania części naszych członków spotykamy się raz w miesiącu, najczęściej w drugą niedzielę miesiąca. Rozpoczynamy Mszą św. a później jest element formacyjny. Dzielimy się owocami wcześniej przygotowywanej medytacji oraz tym jak Bóg prowadził nas w naszym codziennym życiu przez okres od ostatniego spotkania. Spotkanie kończymy wspólnym posiłkiem, podczas którego jest czas na różne pogaduchy, i który jest rotacyjnie przygotowywany przez poszczególne rodziny. Mamy w naszej wspólnocie pięć rodzin, a cała nasze wspólnota liczy 20 osób.

Grupa Małżeństw

Odpowiedzialni:  animator Dariusz Orzeł, koordynator Paweł Klimkowicz

Spotkania: raz w miesiącu, Sala „GG212” KUL

Grupa „Małżeństw” powstała w 1990 roku. Wyłoniła się z grupy „Dinozaurów”. Głównym motywem oddzielenia się była potrzeba częstszego spotykania się (grupa „Dinozaurów” spotykała się raz w miesiącu). W początkowym okresie istnienia grupy było w niej pięć małżeństw (Małgorzata i Marek Czapscy, Małgorzata i Krzysztof Hudzikowie, Małgorzata i Dariusz Orłowie, Beata i Marek Marszałkowie, Anna i Michał Wiśniewscy). Naszym asystentem kościelnym był wówczas O. Tadeusz Kotlewski SJ

Spotykaliśmy się co tydzień w Akademiku Męskim KUL. Spotkania dotyczyły różnorodnej tematyki. Rozmawialiśmy na tematy dotyczące wiary, rodziny, Kościoła…, ale także mieliśmy spotkania podejmujące problematykę psychologiczną (emocje, uczucia, problematyka współżycia małżeńskiego…). Ważnym elementem integracyjnym naszej grupy były częste wyjazdy poza Lublin (Wandzin), albo spotkania nieformalne związane ze świętowaniem różnych wydarzeń grupy. Do dzisiaj pamiętamy słowa O. Tadeusza Kotlewskiego, który zachęcał nas do tego „abyśmy nie bali się tracić wspólnie czasu”. Kierując się tym mottem coraz bardziej uświadamialiśmy sobie tę prawdę, że oprócz spotkań formacyjnych ważny był dla nas wspólny wypoczynek i wspólne bycie.

Po wyjeździe o. Tadeusza Kotlewskiego spotykaliśmy się z grupą w naszych mieszkaniach. Grupa powiększyła się liczebnie o kilka małżeństw. Doszli do nas Barbara i Jerzy Rafalscy oraz Małgorzata i Paweł Klimkowiczowie, a po kilku latach Małgorzata i Maciej Baryccy oraz Marzena i Zbigniew Kryk. Obecnie nasza grupa składa się z pięciu rodzin. W obecnym roku podjęliśmy pracę nad ogólnym i szczegółowym rachunkiem sumienia oraz procesem rozeznawania ignacjańskiego. Inspiracją stała się dla nas książka Silvano Fausti „Okazja czy pokusa”.

Wspólnota „W Drodze”

Odpowiedzialni: animator Dorota Wójcicka-Migasiuk, koordynator Beata Wójcik.

Spotkania: raz w miesiącu, co trzecia niedziela godz.18:00 – 20:00

Wywodzi się ze Wspólnoty Absolwentów, która spotkała się po raz pierwszy Dzień Zesłania Ducha Świętego w 2001 roku. Tworzyli ją byli absolwenci, osoby pracujące i ci, którzy pracy poszukiwali. Skład naszej wspólnoty ulegał zmianom, osoby przemierzały część drogi życia we wspólnocie i szły dalej szukając swego miejsca. Tak powstała nazwa grupy, gdyż oddawała charakter poszukiwania i kroczenia drogą do Boga. Uważamy, że ciągle jesteśmy w tej drodze. Pierwsi chrześcijanie nazywali wiarę „drogą”.

Przemierzanie życia przeciwstawia się staniu w miejscu. Wiara w Chrystusa otwiera przed nami „drogę Pańską”, która pozwala nam posuwać się naprzód. Czynimy to wspólnie z całym pielgrzymującym Ludem Bożym. Na tej drodze spotykamy także tych, którzy są daleko od Boga. Niech na naszej drodze wieje wiatr Ducha…

Aktualnie w grupie jest 9 osób zamężnych, samotnych oraz jedno małżeństwo. Nadal dołączyć mogą do nas osoby, które uczestniczyły w Rekolekcjach Ignacjańskich w Domach Rekolekcyjnych lub Rekolekcjach w życiu i pragną głębiej realizować i rozpoznawać swoje powołanie chrześcijańskie oraz podjąć formację w WŻCh.

Zapraszamy…

członkowie wspólnoty ” W drodze”

Wspólnota „EFFATHA”

Odpowiedzialni:  animator Hanna Piekarczyk, koordynator Anna Pawlikowska

Spotkania: co dwa tygodnie

Stanowimy grupę różnorodną, tak pod względem stanu jak i zainteresowań zawodowych. Chcemy w życiu realizować ignacjańskie „magis” zarówno wobec Boga, jak i na polu zawodowym, rodzinnym, wśród przyjaciół i podczas wypoczynku…

Spotykamy się co dwa tygodnie, modlimy się, dzielimy się przeżyciami z minionego czasu i wspólnie odkrywamy działanie Boga w naszym życiu.

Wspólnota „77”

Odpowiedzialni: Jakub Bieńkowski i Anna Krzyżanowska

Spotkania: co tydzień we czwartki o 18.30.

Grupa 77 swoją nazwę zawdzięcza dialogowi Piotra z Jezusem: „Panie, ile razy mam przebaczać, jeśli mój brat wykroczy przeciwko mnie? Czy aż siedem razy?”. Jezus mu odrzekł: „Nie mówię ci, że aż siedem razy, lecz aż siedemdziesiąt siedem razy”. Chcemy, żeby te słowa przyświecały nam każdego dnia. Obecnie spotykamy się w każdy czwartek, a stałym elementem naszego spotkania są: wspólna modlitwa i dzielenie z odprawionej medytacji i doświadczenia Bożego działania w naszym codziennym życiu. Jesteśmy grupą absolwencką, ludźmi różnych stanów – samotni i małżonkowie, młodzi rodzice – i różnych zawodów. Łączy nas Pan Bóg, św. Ignacy i dreptanie wspólne ku zbawieniu.